“Dokuzuncu Hariciye Koğuşu,” Peyami Safa’nın 1949 yılında yayımlanan ünlü romanlarından biridir. Roman, Tanzimat Dönemi’nde geçen bir hikayeyi anlatır ve toplumsal eleştiriler içerir.
İşte “Dokuzuncu Hariciye Koğuşu”nun özeti:
Roman, Osmanlı İmparatorluğu’nun Tanzimat reformları döneminde, cezaevi yaşamını konu alır. Hikaye, bir grup mahkumun ve onların yaşamına tanıklık eden doktorun gözünden anlatılır. Cezaevindeki bir hariciye koğuşunda kalan mahkumlar arasında farklı sınıf ve dünya görüşlerine sahip karakterler bulunur.
Her mahkumun hikayesi ve karakter özellikleri, toplumsal eleştiriler ve çatışmalar içerir. Roman, dönemin sosyal ve kültürel yapısını, toplumun çeşitli sınıflarını ve karakterlerin içsel çatışmalarını işleyerek derin bir anlam taşır. Aynı zamanda, insanın özgürlük arayışı, adalet kavramı ve ahlaki değerler gibi evrensel temalara da dokunur.
“Dokuzuncu Hariciye Koğuşu,” Peyami Safa’nın edebi üslubu ve toplumsal eleştiri yeteneğiyle öne çıkan önemli eserlerinden biridir. Roman, Türk edebiyatının klasikleşmiş eserlerinden biri olarak kabul edilir ve Peyami Safa’nın edebiyatındaki önemli bir kilometre taşıdır.
